29 Haziran 2019 Cumartesi
23:02

Sivas katliamı üzerinden 26 yıl geçti. Acısı hala yüreğimizde devam ediyor. 2 Temmuz 1993 yılında, çok önceden o gün ölüme uyarılmıştı 35 kişi.

Neydi suçları? Ölmeleri için ne gibi neden olabilirdi ki? Ben 26 yıl sonra bile bu katliama bir cevap bulamadım. 26 yıl daha geçse dahi bir cevap bulamayız, çünkü bu olaya açıklama olacak hiç bir mantıklı neden yok.

Başlıkta da belirttiğim gibi, ateş bile hala utanıyor o gün madımak otelinde yaşananlardan. Bir insan, diğer insanların diri diri yanması için ve onların orada çığlık çığlığa yanacaklarını bildiği halde, o ateşi nasıl yakabilir? Neydi o faillerin gözlerini bu kadar karartan, Hangi düşünce ile yaptılar ve o günden bu güne neler değişti bilen var mı?

Değişen, belki Madımak otelinin bulunduğu caddesindeki kaldırım taşları değişmiştir. Asfaltı yenilenmiştir. Ama inanın o günkü caniler hala aynı düşünceyle duruyorlardır.

26 yıl önce ölen canlara rahmet diler, kederli ailelerine de sabırlar dilerim.
Hiç bir ölümün mahkemesi adaletli değildir.

Şairin dediği gibi;
“Kalana zindan gidene beraat
Her gecenin gardiyanıdır hayaller
Her elin kelepçesidir beklemek
Dipsiz mahpushanelerin tek ziyaretçisidir
“acaba şimdi ne yapar düşüncesi”
Ne yastık uyutur başını 
Ne de bir yorgan örter gidişlerin soğuk kışlarını
Çünkü giden gitmemiştir
Kalan kalmıştır kaldığı yerde…”

Saygılarımla

Nuray Yılmaz